De Wervelwind
- An De Both

- 14 sep
- 2 minuten om te lezen
Het hart vol bloemen
Het hoofd vol dromen
Laat het leven komen
Zoals het is, zoals het lacht
Dans op blote voeten in je eigen bloemenpracht
Ken je dat gevoel? Hoe het VOELT in je buik, in je hart en in je ziel? Het is de wervelwind die waait, je levensADEM die je 's avonds zachtjes in slaap zingt. Het is het licht bij het ochtendgloren en de zachtheid van de ondergaande zonnegloed. Het is de glinster in je ogen. De zee die rolt over de aarde in de getijden van eb en vloed.
De wassende maan die zich laat overGLIJDEN
Door wolken
De felblauwe hemel
Overruled door mooie pluizige cumulus
Nog geen vuiltje aan de lucht
Tot als daar komt de sluierachtige cirrus, de grijze altostratus, de langdurige nimbostratus, de regen...
Echter niets van dit in volgelvlucht
De wervelwind is kwetsbaar maar ook krachtig, en als een tornado blaast ze in al haar schoonheid de hemel steeds weer open. De cirrostratus is altijd welkom aan haar zijde, ze is de partner in crime want ze geeft de HALO rond de zon en maan.
Opnieuw, geen vuiltje aan de lucht
Maar zoals de zee en de getijden blijven de wolken verder glijden
En zachtjes, ongeweten en ongewild, veranderd de wervelwind
In een stille zucht
Een schim, een schaduw van zichzelf
Dit kan niet gaan zonder groot verdriet omdat ze voelt dat ze zichzelf verliet
Ze huilt nu stil vanbinnen, verloren in verlies
Verlies vraagt altijd, en met tijd, een beetje rouwen
En rouwen, vergis je niet, is wel wat hard labeur
Maar onverwacht ook niet een eeuwige sleur
Het waait en woelt en draait maar de wind vindt haar wervel niet, in de plaats is daar een stil en zacht verdriet. Komt dat ooit terug wat is ontnomen?
Zoals de schoonheid van de natuur zich geduldig vertaald in de wissel der seizoenen, zo komt ook de wind tot rust. Wanneer haar onrust weer gaat liggen en de tornado transformeert komt de wervel weer tot leven in een andere, krachtigere schoonheid dan weleer. Dankbaar voor wat was en gelukkig met wat is.
Terwijl de wolken blijven drijven
ZO deed zij, de wervelwind
ROUWARBEID
Om zo te groeien naar een nog intenser wervelende
AUTHENTICITEIT
Tekst in metaforen over verlies, rouwen en rouwarbeid.

Opmerkingen